Ekumeniczne dzieło pomocy w parafii lubelskiej

,,Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi” (Rz 14, 7-9).

Jolanta Szafrańska

Wieczór 9. września w kościele ewangelicko-augsburskim św. Trójcy w Lublinie był szczególny z kilku powodów. Zmierzchające niebo za oknami, zapalone światła, w blasku których cienie przesuwające się po ścianach nadawały wnętrzu atmosferę tajemniczości i podniosłego nastroju oczekiwania. Za moment rozpocznie się koncert. Od lat w kościele lubelskim, pomimo wspaniałej akustyki, nie słyszano z chóru śpiewu solowego. Artyści już oczekują na emporze ale na początku gospodarz tego spotkania ekumenicznego ks. dr Dariusz Chwastek, proboszcz tutejszej parafii, wita obecnych i prosi o zabranie głosu Ojca Filipa Buczkowskiego z zakonu franciszkanów. O. Filip poświęcił swoje życie chorym nieuleczalnie dzieciom, a jego wielkim dziełem jest Hospicjum dla Dzieci im ,,Małego Księcia” w Lublinie. Na co dzień spotyka się on z wielkimi tragediami ludzkimi, tym bardziej bolesnymi, że dotyczą tych najbardziej bezradnych, tych których życie dopiero zaczęło się palić, a już gaśnie na oczach bezradnych bliskich. Nie są oni w stanie sami ulżyć niekiedy straszliwym cierpieniom swoich dzieci.

Ten wspaniały koncert ma na celu wsparcie działalności stowarzyszenia ludzi dobrej woli, skupionych wokół o. Filipa. Codziennie odwiedzają oni swoich podopiecznych w rodzinnych domach niosąc im pomoc medyczną i duchową, najczęściej do ostatnich chwil ich nie przeżytego życia. Po krótkim przedstawieniu działalności hospicyjnej pani Teresa Księska-Falger, Dyrektor Artystyczna Filharmonii Lubelskiej, w niezmiernie interesujący sposób wprowadziła zebranych w charakter zawartej w programie muzyki obejmującej czasowo przeszło trzy wieki od Jana Sebastiana Bacha po Cezarego Franck’a.

Wykonawcy – pani Elżbieta Wróblewska – mezzosopran, solistka Warszawskiej Opery Kameralnej i Teatru Wielkiego w Warszawie, pan Andrzej Witlewski – Teatr Wielki w Pozaniu i pan Dariusz Wierucki – wieloletni kantor katedry w Pelplinie – organy, postanowili przyczynić się do kwesty na rzecz Hospicjum tym co robią po mistrzowsku – śpiewem i muzyką organową. W historycznych murach lubelskiego kościoła luterańskiego arie Bacha, Haendla, Stradelli, Pergolessiego, Foure, Rossiniego, Franck’a sprawiały niezapomniane wrażenie. Utwory wokalne przeplatane były muzyką Mufat’a Walther’a Mohrheima wykonaną na instrumencie skonstruowanym w 1912 roku przez niemiecką firmę Walter.

Podniosły nastrój dodatkowo podsycany był obecnymi w kościele w każdym miejscu świadectwami bogatej tradycji znaczącego niegdyś zboru, a obecnie odbudowującego stale swoją pozycję w społeczności miasta.
Trwający przeszło półtorej godziny koncert zakończony został monumentalną Toccatą i Fugą d-moll J.S. Bacha.

Bardzo wysoki poziom artystyczny wykonania zapewnił osobom, które pomimo wielu w tym dniu imprez konkurencyjnych zdecydowały się odwiedzić świątynię ewangelicką, pełną satysfakcję.

Gospodarze wieczoru pragną tą drogą serdecznie podziękować artystom i pani Teresie Ksiąskiej-Falger za chęć bezinteresownego czynnego uczestniczenia w tym wspólnym, prawdziwie ekumenicznym przedsięwzięciu, a słuchaczom za hojność. Dziękujemy za udział w dziele mającym na celu niesienie pomocy tym, którzy poświęcają się, by innym było choć troszeczkę łatwiej żyć z nieszczęściem, które ich dotknęło.