W parafii naszej działalność diakonijna była obok odbudowy życia zboru jednym z podstawowych zadań kolejnych Rad Parafialnych. Zaszczytną rolę odegrała na tym polu praca p. Sylwi Irgi, która pomimo wielkich trudności zarówno organizacyjnych jak też finansowych zbudowała Ekumeniczne Koło Pań. Stało się ono prawdziwą ostoją, szczególnie dla osób starszych, w okresie, kiedy to pozyskanie nawet drobnych rzeczy, koniecznych w codziennym życiu, było problemem niejednokrotnie nie do rozwiązania. Niezwykle istotną sprawą było objęcie opieką Domu Dziecka, jak też ośrodka dla dzieci głuchych i niewidomych. Zaangażowanie Pani Irgi pozwoliło na rozwiązanie niejednego problemu, z jakim prowadzący te jednostki spotykali się na co dzień
Sytuacja uległa zmianie, lecz potrzeba angażowania się parafian na rzecz potrzebujących pozostała już w życiu zboru na stałe. Pomoc naszych parafii bratnich odegrała w tym zakresie wielką rolę zarówno psychologiczna, jak też materialną. Korzystając z wsparcia parafii z Düren , Tailfingen, a także Stowarzyszenia z Münster, mogliśmy z naszą pomocą wyjść na zewnątrz do organizacji, które prowadzą taką działalność na szersza skalę. Warunki, jakimi dysponuje zbór – brak odpowiednich pomieszczeń, jak też osób fachowo przygotowanych, ograniczały w znacznym stopniu rozszerzenie działalność diakonijnej wewnątrz parafii, toteż podjęliśmy decyzję o pomocy tym, którzy są przygotowani do tego rodzaju pracy.
Początkowo było to zaopatrywanie Domów Samotnej Matki w odzież, zabawki, pościel czy środki czystości. Parafia współpracuje z dwoma takimi ośrodkami. Podjęliśmy także współpracę z Noclegownią dla Bezdomnych Mężczyzn, której, szczególnie w okresie jesienno-zimowym potrzeby są ogromne. W tym czasie dotarła do nas wiadomość, że Szpital Dziecięcy, szczególnie Oddział Ratunkowy – pierwszego kontaktu – ma potrzeby w zakresie zabawek, które to odwracając uwagę małych pacjentów pomocne są w nawiązaniu dialogu i przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego. Tego rodzaju zapotrzebowania byliśmy w stanie spełnić. Dbałość o regularne zaopatrywanie w wymienione rzeczy doprowadziła do stałych kontaktów.
Działalność nasza została dostrzeżona przez partnerów. Z rekomendacji Stowarzyszenia Foerderverein Münster-Lublin stanęliśmy w szranki z 60-cioma organizacjami z całego świata do nagrody gazety „Westfalische Nachrichten”. Po przeprowadzonej na miejscu w Lublinie wizytacji we wszystkich jednostkach, z którymi współpracowaliśmy, praca zboru została nagrodzona 3-cim miejscem. Uzyskane środki przeznaczone na rozszerzenie diakonii, pozwoliły nam na zadośćuczynienie palącym potrzebom.
Osiągnięciem, którym możemy się pochwalić, był dar w postaci nowoczesnego stołu operacyjnego dla SOR Szpitala Dziecięcego. Oprócz tego zaopatrzyliśmy Klinikę w 8 używanych, acz w bardzo dobrym stanie łóżek szpitalnych wraz z szafkami /wyposażenie 2 sal szpitalnych/. Dowodem wdzięczności jest tabliczka z wymienieniem naszej parafii jako darczyńcy obok Jurka Owsiaka.
Również pozostali nasi ”podopieczni” wdzięczni byli za pomoc w postaci pełnego wyposażenia w pościel, zakupu pralki, żelazek czy zmywarki.
Współpraca z wymienionymi ośrodkami jest kontynuowana. Dzięki włączeniu się w te działalność p. Eli Owczarskiej,zabawki dla szpitala dostarczane są regularnie. Podobnie jak od lat i w tym roku organizowane są paczki świąteczne dla dzieci z Domu Samotnej Matki Fundacji SOS Ziemi Lubelskiej. Jest to wielka zasługa p. Janiny Podgórskiej, która całym sercem zaangażowała się w tę akcję. Przygotowujemy się do kolejnego przekazania odzieży dla maluchów do Domu Samotnej Matki, prowadzonego przez Stowarzyszenie Sióstr Pasterek i dla Noclegowni Brata Alberta. Z całym sercem kontynuujemy tę działalność, mając nadzieję, że może kiedyś sytuacja nasza pozwoli na to, by można było systematycznie rozszerzać ją już w oparciu o własne możliwości.
Jolanta Szafrańska
