
Swoim wystąpieniem chcę podkreślić znaczenie, jakie my, Polacy, przykładamy do jedności chrześcijan i szczególnej sytuacji kobiet w różnych krajach świata, a dziś sytuacji kobiet w Malezji. Przede wszystkim chciałabym przypomnieć, że Światowy Dzień Modlitwy to ekumeniczny ruch o prawie 125-letniej tradycji. Zapoczątkowały go Amerykanki. W Polsce natomiast regularnie od 1962 roku w pierwszych dniach marca odbywają się nabożeństwa, w których uczestniczą wierni różnych Kościołów. Dziś tę wspólną modlitwę poświęcamy kobietom z Malezji, które przygotowały na ten dzień specjalną liturgię, której myśl przewodnia brzmi: „Niech zapanuje sprawiedliwość”.
Przed rozpoczęciem modlitwy poznajmy problemy Malezji jako kraju i sytuację kobiet w tej południowo-wschodniej części Azji.
Malezja jest krajem zróżnicowanym pod względem kulturowym i religijnym. Są tu takie nowoczesne miasta jak Kuala Lumpur, lecz także miejsca nieodkryte w gęstej dżungli. Jest ona krajem pól ryżowych, plantacji kauczuku, palm olejowych, osiedli mieszkalnych nad brzegami rzek i mórz oraz wysokich bloków mieszkalnych.
Malezja składa się ze stanów i terytoriów federalnych. Podzielona jest na dwie części: Malezję Półwyspową i Malezję Wschodnią. Obie części leżą w równikowej strefie deszczy tropikalnych.
Do rozwoju gospodarczego Malezji przyczyniają się przede wszystkim surowce naturalne: cyna, kauczuk, olej palmowy. Rozwija się petrochemia, rolnictwo i turystyka.
System rządzenia w Malezji określany jest jako monarchia konstytucyjna, z głową państwa w osobie króla, który wybierany jest przez Zgromadzenie Władców co pięć lat. Premier podejmuje wszystkie decyzje państwowe. Parlament sprawuje władzę legislacyjną z ramienia rządu. W świetle tamtejszego prawodawstwa obywatele Malezji mogą być zatrzymani bez oskarżenia przed sądem, jeśli jest podejrzenie, że ktoś stanowi zagrożenie porządku publicznego lub bezpieczeństwa państwa. Za przemyt narkotyków grozi kara śmierci.
Półwysep Malezji zamieszkuje 25,9 miliona ludzi. Dominują Malejowie, Chińczycy, Indusi. Mimo wielorasowości, społeczeństwo żyje zgodnie, kierując się pięcioma dogmatami:
– wiara w Boga
– lojalność królowi i państwu
– przestrzeganie Konstytucji
– rządy prawa
– właściwe zachowanie i moralność
Począwszy od 2009 roku kobiety Malezyjskie wnoszą coraz większy wkład w społeczny i ekonomiczny rozwój kraju, osiągając dobre wykształcenie medyczne, prawnicze, architektoniczne, prowadzą przedsiębiorstwa i zostają politykami. Programy pomocowe, szkoleniowe i tanie kredyty rządowe pomagają obniżyć ubóstwo wśród kobiet. Mimo to mają one trudności, spotykają się z dyskryminacją i przemocą. Tylko 40% kobiet znajduje zatrudnienie. Przemoc obejmuje takie zjawiska jak zabijanie dzieci z powodu płci, kazirodztwo, molestowanie seksualne, gwałty, przemoc w rodzinie, dyskryminacja w pracy. W związku z tym, że Malezja jest największym krajem docelowym w Azji dla emigrantów, kwitnie tu handel ludźmi, a szczególnie kobietami. W 2008 roku po 14 latach lobbowania weszła ustawa o zakazie handlu ludźmi i sprowadzania taniej siły roboczej.
Status kobiety też uległ poprawie, ponieważ mają one dostęp do edukacji.
Malezja to kraj różnych wyznań. Najstarszą rdzenną religią jest animizm. Hinduizm, buddyzm i islam dotarły tu później wraz z napływem emigrantów. Oficjalną religią jest islam. Chrześcijan jest około 7%.
Warto wiedzieć, że:
– oficjalnym językiem Malezji jest bahasa malaysia –
słyszany w mediach, radiu, TV, a także nauczany w szkole,
– na fladze Malezji jest m.in. żółty półksiężyc i gwiazda
jako tradycyjne symbole islamu,
– podstawowym produktem spożywczym jest ryż i
spożywanie posiłków na powietrzu,
– typowym budynkiem mieszkalnym jest długi dom składający się z 12-50 domów przylegających do siebie, zbudowanych na palach. Typowym elementem takiego domu są też drewniane schody, na noc wciągane na górę,
– tradycyjnym sposobem podróżowania jest rzeka, chociaż Malezja ma doskonałe drogi, w tym cztery główne autostrady, oraz system kolejowy i lotniczy,
– system edukacji obejmuje naukę w przedszkolu, szkole podstawowej, średniej i uczelnie wyższe. Nauka w szkole podstawowej jest obowiązkowa,
– najbardziej charakterystycznymi budynkami w Kuala Lumpur (stolica) są wieże Petronas Twin Towers. To biurowce o wysokości 452 metrów, zbudowane ze stali i szkła, mają 88 pięter, połączone są mostem widokowym na wysokości 41 i 42 piętra. Do roku 2004 były to dwa najwyższe budynki na świecie, dziś zajmują 3 miejsce.
Obecnie nową ideą narodową jest zbudowanie „Jednej Malezji, Najpierw Ludzie, Działanie Teraz”, która ma zapewnić wszystkim rasom jednakowy sukces.
W swojej liturgii kobiety z Malezji wykorzystały Ewangelię według św. Łukasza, rozdział 18, wiersze od 1 do 8, zawierające
„Przypowieść o natarczywej wdowie i niesprawiedliwym sędzi”.
„Opowiedział im przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie przestawać. Mówił: w pewnym mieście mieszkał sędzia, który nie bał się Boga i nie liczył się z ludźmi. W tym samym mieście żyła też wdowa, która przychodziła do niego i nalegała: obroń mnie przed moim wrogiem. Przez jakiś czas nie chciał, ale w końcu powiedział do siebie: chociaż Boga się nie boję, a z ludźmi się nie liczę, to jednak wezmę ją w obronę z powodu jej natarczywości. Niech mnie ciągle nie nachodzi i nie dręczy. I Pan dodał: słuchajcie co mówi ten niesprawiedliwy sędzia. Czy Bóg nie obroni swoich wybranych, którzy wołają do Niego dniem i nocą? Czy będzie długo zwlekał? Mówię wam, że natychmiast weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy zastanie wiarę na ziemi gdy przyjdzie?”.
Należy potwierdzić, że tak jak wdowa wtedy i dziś potrzebujemy odwagi, by opowiedzieć się za sprawiedliwością. Taką odwagę miał Alan Paton z Afryki Południowej żyjący w latach 1903-1988. Jako chrześcijanin przez całe życie walczył z rasizmem i apartheidem.
Módlmy się więc jego słowami:
Panie, otwórz moje oczy, abym zobaczył nędzę innych ludzi,
otwórz moje uszy, abym usłyszał ich krzyk,
otwórz moje serce, aby nie pozostali bez wsparcia.
Pomóż mi bez strachu przed gniewem silnych – bronić słabych,
Pomóż mi bez strachu przed gniewem bogatych – bronić ubogich.
Pokaż mi, gdzie potrzebne są miłość, nadzieja i wiara,
i poślij mnie, abym je tam zaniósł.
Otwórz moje oczy i uszy, abym dzisiaj mógł zrobić coś dla Twojego pokoju. Amen.
Proszę, byśmy w swoich modlitwach pamiętali o kobietach w Malezji i prosili Go o sprawiedliwość, pomyślność i błogosławieństwo dla nich.
Janina Podgórska