“Zaprawdę powiadam wam,
cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych
moich braci, mnie uczyniliście”
(Mt 25, 40)
Słowo diakonia pochodzi z języka greckiego i oznacza czynienie służby. Już w pierwszych zborach chrześcijańskich nabożeństwa i troska o ludzi będących w potrzebie były nierozerwalnie ze sobą związane. Diakonia zatem od samego początku oznaczała pomoc dla człowieka i dla jego potrzeb. Jest to aktualne również dziś.
W ramach diakonii, prowadzonej przez nasz zbór od 2007 roku poprzez współpracę opiekujemy się Domem Samotnej Matki w Lublinie przy ul. Bronowickiej 3, który działa w ramach Fundacji SOS Ziemi Lubelskiej. Obok domu, fundacja prowadzi noclegownię dla bezdomnych kobiet, jak i ośrodek wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie. Fundacja zapewnia kobietom i ich dziciom bezpłatne schronienie, pomoc prawną i psychologiczną. Liczba pań mieszkających w Domu Samotnej Matki jest zmienna. Te kobiety, które wcześniej “dochodzą do siebie” i stają się samodzielne – odchodzą, a w ich miejsce przychodzą następne potrzebujące pomocy. W roku 2011, mieszkało tam 47 dzieci w różnym wieku. Aktualnie, w bieżącym roku, jest ich 29 w wieku do 12 lat. Dla nich właśnie, by ich wesprzeć, każdego roku organizujemy wśród członków naszego Zboru zbiórkę darów i środków pieniężnych, by ich wesprzeć. Paczki zawierają artykuły szkolne, słodycze, zabawki.Przekazywanie paczek odbywa się przed Świętami Bożego Narodzenia w czasie spotkania z matkami i ich dziećmi. Zazwyczaj przekazujemy też życzenia z okazji Świąt od członków naszego zboru, uzupełniając krótką informacją o naszym Kościele. Prezenty stanowią źródło radości dla dzieci.
Ta akcja nie jest pojedyńczym gestem naszej życzliwości. W ciągu minionych lat mogliśmy być pomocni w rozwiązywaniu innych problemów kobiet z tego domu, a to dzięki funduszom otrzymanym od naszych partnerów z Münster. Dom samotnej matki wyposażyliśmy w nową pościel- poduszki, kołdry, powłoczki, gdyż widzieliśmy, że zaspokojenie tej właśnie potrzeby było wtedy priorytetem.
Nie bez znaczenia dla kobiet i dzieci mieszkających w Domu przy ulicy Bronowickiej jest stałe, w miarę naszych możliwości, dostarczanie używanej odzieży. Odzież ta jest wcześniej bardzo dokładnie segregowana.
Część członków naszego zboru odpowiadając na apel Rady Parafialnej przynosi zabawki i ubrania, z których wyrosły ich dzieci i wnuki, przekazując je na nasze ręce. Wędrują one potem do Domu Samotnej Matki.
W bieżącym roku dysponując sporą kwotą i prezentami rzeczowymi otrzymanymi od członków naszego zboru, zdecydowaliśmy, że “nasze” dzieci otrzymają paczki nie tylko na Święta Bożego Narodzenia, ale również, nieco skromniejsze, z okazji Świąt Wielkanocnych. Paczki zawierały wszystko to, co mogło ucieszyć dzieci. Dołączyliśmy do nich również nowe zakupione rzeczy, takie jak rajstopy, bluzeczki, skarpety, bieliznę osobistą. Naszą intencją jest to, by wszystko co czynimy było sygnałem dla dzieci, których los doświadczył, że są ludzie, którzy o nich pamiętają- ludzie z naszego Kościoła.
Przyznać trzeba, że ofiarność składających dary przez członków Zboru, jest z roku na rok większa. Wiemy też napewno, że są to gesty płynące z potrzeby serca, za co w imieniu Rady Parafialnej serdecznie dziękuję. Jednocześnie liczę, że akcja ta będzie kontynuowana w roku następnym.
Janina Podgórska
